Nareszcie Phoenix stworzyÂłeÂś wÂątek, w ktĂłrym moÂżna przeprowadzaĂŚ ukochane przez nas (i mam nadzieje Âże nie tylko) filozoficzne rozmowy

Na pocz¹tku chcia³bym poruszyÌ temat zwi¹zany z g³osem naszego serca. Czy jest jakikolwiek sposób by odró¿niÌ prawdziwe sygna³y od nazwijmy to sobie "fa³szywych alarmów"? I czy w naszym ¿yciu zawsze powinniœmy kierowaÌ siê tylko sercem; czy mo¿e racjonalne myœlenie ma wzi¹Ì górê?

Paulo Coelho pisaÂł:
"- Dlaczego mam zatem sÂłuchaĂŚ serca?
- Bo nie uciszysz go nigdy. I nawet gdybyÂś udawaÂł, Âże nie sÂłyszysz, o czym mĂłwi, nadal bĂŞdzie biÂło w twojej piersi i nie przestanie powtarzaĂŚ tego, co myÂśli o Âżyciu i o Âświecie."

Ja sam nie wiem co mam o tym myÂśleĂŚ. ZnalazÂłem siĂŞ jak to okreÂśliÂłeÂś w swego rodzaju dylemacie moralnym...
Z tego co wiem to ty Phoenix nie do koĂąca zgadzasz siĂŞ w tym przypadku z Coelho?

Gdybym nie znajdowaÂł siĂŞ w takiej sytuacji w jakiej siĂŞ znajduje to majÂąc komuÂś doradziĂŚ: gÂłos serca lub racjonalne myÂślenie bez wahania powiedziaÂłbym gÂłos serca. Jeszcze do poczÂątku tych wakacji prawie zawsze do tego siĂŞ stosowaÂłem. Ale teraz sam nie wiem czy warto sÂłuchaĂŚ serca bardziej od racjonalnych przesÂłanek.

"Nie ufaj swemu sercu, Âłaknie twej krwi."

Ach, gdyby mo¿na by³o wyci¹Ì swoje serce, wrzuciÌ do grubego worka, obwi¹zaÌ setkami ³aùcuchów i zakopaÌ 1000 metrów pod ziemi¹, by nie s³yszeÌ jak ka¿dego dnia wykrzykuje, ¿eby walczyÌ o spe³nienie niemo¿liwych do spe³nienia marzeù! Ale niestety technicznie jest to niemo¿liwe...

Phoenix napisał:

Staram siĂŞ twardo stÂąpaĂŚ po ziemi

Z tego co mi wiadomo Phoenix, to ty teraz szybujesz w obÂłokach...

Phoenix napisał:

Jak juÂż pisaÂłem wczeÂśniej nie ÂżaÂłujĂŞ siĂŞ rzeczy, ktĂłre siĂŞ zrobiÂło ale rzeczy, na ktĂłrych zrobienie nie mieliÂśmy odwagi...

Kiedyœ zabrak³o mi odwagi na zrobienie czegoœ i by³ to b³¹d, na którym wiele siê nauczy³em, i którego na szczêœcie nie powtórzy³em (i mam nadzieje ¿e nie powtórzê). Odwaga to bardzo du¿o, ale jednak nie wszystko. Pozwala nam ona na wyra¿anie swoich uczuÌ, na g³oœne mówienie o swoich marzeniach, co sprawia, ¿e pozostajemy w zgodzie z sob¹. Ale odwaga niestety nie zawsze prowadzi nas drog¹ do szczêœcia i radoœci...

I niech ta przesympatyczna wypowiedÂź Fallena (dziĂŞki stary) bĂŞdzie drogowskazem dla Ucha

edit: Fallen
s³u¿ê uprzejmie

Pozdrawiam

Mimo wszystko, nadal s¹dzê, ¿e serce z definicji 2 usytuowane jest w naszym umyœle, czy tego chcemy, czy nie. W tym przypadku umys³ porówna³bym do systemu operacyjnego, pod którym zainstalowane s¹ ró¿ne programy, ca³kowicie zale¿ne od niego, a serce jest jednym z nich.

Pozdrawiam.

Phoenix napisał:

Te "wyÂższe" instynkty rodzÂą siĂŞ "w nas" - w naszym wnĂŞtrzu. Nie chcĂŞ uÂżyĂŚ sÂłowa dusza choĂŚ byĂŚ moÂże powinienem... OczywiÂście moÂżecie siĂŞ ze mnÂą nie zgodziĂŚ

OczywiÂście Âże moÂżemy...
Ale w tym przypadku zgadzam siê z tob¹ i chcê przypomnieÌ "serce" z definicji drugiej: "g³êbia duszy".




MoÂże sprĂłbuje wam przybliÂżyĂŚ dokÂładniej moje zdanie na temat "pojedynku" mĂłzg vs serce.
Otó¿, uwa¿am, ¿e w mózgu powstaj¹ emocje i wra¿enia, ale tylko te, które jesteœmy w stanie ogarn¹Ì naszymi zmys³ami. Mo¿emy odczuwaÌ zachwyt ogl¹daj¹c mieni¹cy siê piêknymi kolorami zachód s³oùca, mo¿emy zachwycaÌ siê cudownym zapachem ró¿y... Ale czy tê niezwyk³¹ si³ê, zwan¹ przez wielu mi³oœci¹, mo¿emy pow¹chaÌ, dotkn¹Ì, zobaczyÌ, us³yszeÌ...? Nie. A mimo to czujemy j¹ ca³ym sob¹, czujemy j¹ nog¹, brzuchem, uchem, sercem... - jakkolwiek to nazywamy. Ale mózg nie ma z tym nic wspólnego, no mo¿e z wyj¹tkiem tego, ¿e próbuje to wszystko w nieudolny sposób zrozumieÌ.

Phoenix napisał:

To (chyba) prawda, ¿e znaczna wiêkszoœÌ naszych uczuÌ rodzi siê w mózgu... (...) To racja, ¿e myœli i wnioski rodz¹ siê w naszej g³owie.

Nie zgadzam siĂŞ, Âże uczucia rodzÂą siĂŞ w naszej gÂłowie. SÂą to jak juÂż odczucia, wraÂżenia, emocje i jak powiedziaÂłeÂś myÂśli i wnioski.

Phoenix napisał:

MyÂślĂŞ, Âże serce jest tylko symbolem miÂłoÂści i uczuĂŚ czÂłowieka - niekoniecznie jest to prawdÂą. Tutaj akurat uwaÂżam, Âże Ucho myli siĂŞ tak wyolbrzymiajÂąc jego (serca) rolĂŞ i znaczenie.

Serce jest tym, czym my chcemy Âżeby byÂło. Ja pojmujĂŞ je jako serce z definicji drugiej. I uwaÂżam, Âże w tym przypadku nie wyolbrzymiam jego roli.

Co wy na to?

Ostatnio edytowany przez Ucho (2007-08-02 19:30:53)

PosÂłuchajcie przez moment wielkiego Dona S. Corleone:

"Z gĂłry dziĂŞkujĂŞ za WaszÂą uwagĂŞ. Jestem. PrzychodzĂŞ na forum, po dÂługiej nieobecnoÂści. Niestety sytuacja Rodziny nie pozwalaÂła mi, abym mĂłgÂł tutaj przebywaĂŚ. Powiedzmy sobie szczerze - byÂło to zbyt niebezpieczne. Ale jestem. PrzychodzĂŞ i czytam, to, co wypracowaliÂście za ten czas. PrawdĂŞ mĂłwiÂąc, szybko siĂŞ tym znudziÂłem. Nic siĂŞ nie zmieniÂło od tamtego czasu. Tomasz ciÂągle prĂłbuje poruszaĂŚ tematy fizyczno-erotyczne, wciÂągajÂąc do tego mojego nastĂŞpcĂŞ. Tomaszu! Ty jesteÂś prawie jak Rodzina, ale proszĂŞ CiĂŞ, nigdy wiĂŞcej nie wyjawiaj przy osobach spoza Rodziny, co myÂślisz. Wiesz, ile tu kretĂłw przychodzi. Powiem jeszcze wiĂŞcej. Ta caÂła Wasza dyskusja, to jedno wielkie "gĂłwno". PrĂłbujecie powiedzieĂŚ coÂś, co znamy od wiekĂłw. Nie ma u Was konfrontacji, bo siĂŞ ze wszystkim zgadzacie. To jest strata czasu! Przepraszam Was, Âże siĂŞ tak unoszĂŞ. Jednak mimo tego chciaÂłbym Wam zÂłoÂżyĂŚ propozycje nie do odrzucenia. Niestety, jak juÂż wczeÂśniej zaznaczyÂłem, zbyt wielu kretĂłw siĂŞ tutaj plÂąta i powiem Wam o tym na osobnoÂści. I proszĂŞ Was - nie komentujcie wypowiedzi zapomnianego juÂż Dona S. Corleone. DziĂŞkuje jeszcze raz Wam, bracia."